Ze noemen mij ook wel; Queen of vacation

Sta je dan, met je happy face voor je hostel te wachten voor de volgende tour richting het regenwoud. De vorige was zo leuk, dus kom maar op. Verschillende jonge, gezellig lijkende tourbusjes komen voorbij maar Lisa hoort daar niet bij. Als ik mijn bus instap zie ik 80% Chinezen, Japanners of Koreanen, ik zie het verschil niet, de resterende 20% is ouder dan 105. Lachen. Gelukkig ben ik goed met ouderen en kwamen ze om de beurt even een babbeltje maken. De chinezen daarintegen niet, die waren alleen maar selfies maken, op 2 chinezen na die wilde steeds een selfie met mij en kochten steeds bier voor me! Oke prieeema! Bij elke rots gaf de 82 jarige tourguide aan dat het glad kon zijn, werd er een kwartier gewacht bij een boom en werden de blaadjes uitvoerig besproken. Bij het eindstation scheidden onze wegen en kon ik verder met leeftijdsgenoten. Alle oudjes zwaaiden mij na, het was een leuke dag met die dame moesten ze gedacht hebben. Soort vrouwelijke geer en goor op pad met de oudjes om krokodillen te spotten. Tijd van hun leven.

Toen ik blijkbaar in de nacht 4x door de dorm heen en weer liep en ik een meisje vroeg of alles wel goed ging en of ze misschien water nodig had ,terwijl ze gewoon lekker lag te slapen, moest ik weer uitleggen dat ik vrij geregeld slaapwandel. Ook het verhaal van Tamarah tussen mijn bed en een slang boven Lois haar hoofd midden in de jungle, werden smakelijk ontvangen.

De busritten vallen nog best wel mee. Ik zit als een soort brugpieper op het eerste schoolreisje voorin. Iedereen kijkt films, leest boeken en zit onderste boven. Ik probeer mijn benen bij mij te houden die elke keer geen kant opkunnen en kijk recht voor mij uit, zo'n 16uur. 1 keer was ik in slaap gevallen op de schouder van mijn Chinese buurvrouw, oeps. Gelukkig komen er nog veel boottourtjes aan waarbij ik primatourtjes als dropjes slik. Ik denk dan meteen terug aan de bootrit in Indonesië waarbij Lois en ik ongeveer 3 dagen non-stop primatourtjes uitkotsen tot er echt alleen maar water uitkwam. Tot nu toe gaat het nog goed.

Tijdsmanagement is nog niet mijn beste ding. Mijn planning verandert ongeveer elk uur. Gelukkig heb ik mijn boek mee waarin wordt gesproken over de te drukke maatschappij en hoe je kunt omgaan met het feit dat ons brein altijd aan staat. Erg interessant, dus die tijdmanagement gooi ik even aan de kant, zoals ze aangeven je kan niet overal iets aan doen. Alleen als ik een eiland op ga en weet dat er geen wifi is, laat ik mama even weten hoelang ik "uit de lucht" ben, zoals ze dat zelf zegt.

Na het regenwoud aangekomen op Magnetic island. Actief als we waren zijn Jet en ik als 2 klauterende avonturiers Magnetic island gaan verkennen opzoek naar koala's! En dat is gelukt! Wat een leven hebben die beesten, lekker 19uur per dag slapen en blaadjes eten en repeat. Onze beerpong skills zijn terug van weggeweest, hebben we het naaktzwemmen nog maar net kunnen uitstellen, is liften de nieuwe trend van 2017, heb ik eindelijk bier leren drinken en ben ik blij dat ik al mijn spullen nog heb. Als Tamarah er niet is raak ik die namelijk nog wel eens kwijt op zo een avond. Owja alleen mijn broekje hangt ergens in Cairns nog aan de lijn, net als mijn oplader in een hostel in Townsville en mijn douchegel ergens op een eiland en is mijn beeldscherm van mijn Iphone in 983 stukken gebarsten. Op dat na dan, maar mama zegt altijd alles is te koop, slimme moeder.

Nu de eerste krokodillen, koala's, kangaroos, schildpadden, slangen, dolfijnen, haaien en spinnen zijn gespot is het tijd voor de whitsundays! En dat op een zeilboot 3 dagen lang! De laatste keer dat ik gezeild heb was met papa toen ik 12 jaar was. De boot was net gekocht maar na een ritje waarin ik jankend schreeuwde dat ik terug wilde, want de zeilboot hing te scheef, was de boot de dag erna alweer verkocht. Deze boot heet geen Wormer, maar Spank me, dus dat kan niet mis gaan! Het was helemaal geweldig, niet te omschrijven. Wakker worden op een boot met zonsopkomst, in slaap vallen onder de sterren en dat met een gezellige groep. We dachten slim voor een 2persoons'cabine' te gaan, dat bleek achteraf helaas niet slim, maar wel gezellig lepeltje lepeltje. We werden om 04.45 zonder pardon wakker gemaakt door een ronkende motor, om als aller aller eerste aan te komen bij de whitsundays. Toen we terug liepen kwam heel China in een speedboat aan, waarbij de eerste met tas en al van het trappertje in het water flikkerde. Hahah die luisteren ook nooit... Zonder ook maar 1 kotsneiging kan ik zeggen dat deze trip echt geweldig was!!

Verder naar Fraser Island 3 dagen met een jeep het eiland over en met zijn alle slapen op het strand. De goon, wat ze hier wijn noemen, zit weer in de tas. Waarom ze het wijn noemen is een raadsel er zit namelijk geen 1 soort of iets wat op een druif lijkt in... Apart die Australiërs. Wat wel super lekker is zijn de timtams. Omg die dingen smaken naar een lepel warme nutella met een biscuitje.

Owja Jet in ik zijn sinds afgelopen week vloggers geworden. Dus naast alle blogs en foto's komt er beeld. En ik kan je vertellen we worden sowieso bekend op dumpert! Dus tot snel bij RTL late night! De vlogs zijn zeker niet saai, ze gaan van supermarkt bezoekjes, waslijntjes spannen, maaltijden bereiden, snorkelpartijen tot koalaspotten en andere hedendaagse reizigerspraktijken. Zelfs op onze koaladag ( koala's slapen 19uur per dag) is er gevlogd.

Mijn 3 boeken zijn verder nog niet echt gelezen, mijn geld gaat harder dan primatourtjes en verder ben ik pas 2 weken weg, wat als 2 dagen voelt en heb ik nog 2,5 maand wat als 2,5 week voelt. Doeeei tot de volgende blog/vlog of foto