Het leven in een dorm - Reisverslag uit Lima, Peru van Lisa Cornelissen - WaarBenJij.nu Het leven in een dorm - Reisverslag uit Lima, Peru van Lisa Cornelissen - WaarBenJij.nu

Het leven in een dorm

Door: Lisa de avonturier

Blijf op de hoogte en volg Lisa

23 Maart 2019 | Peru, Lima

Mensen vragen vaak: “hoe is het nou om in een dorm te slapen?”. En om deze mensen een beetje een idee te geven, ga ik nu mijn best doen om het zo visueel mogelijk te vertalen.

Je zou het een beetje kunnen vergelijken met bijvoorbeeld een avondje stappen, waarbij je plotseling en onverwachts een gekke avond heb en beland in het huis van de vage kennis van een vriend zijn neef en daar de zus van. Een beetje ongemakkelijk hoe je je moet gedragen naar de mensen die er zijn, waar je je spullen moet leggen en wanneer je het licht wilt uitdoen, probeer je je aan te passen aan de rest. Je bed is nog niet helemaal ready op dat moment, dus voel je je nog heel even homeless. Je kan wel ff douchen, dus je pakt snel wat spullen en neemt een verdiende douche. Als je uit de douche stapt, ben je voor de 8ste keer in je hostelleven niet alleen je handdoek maar ook je bh vergeten. Een beetje onhandig met een te klein shirt begeef je je half naakt naar je tas om je vergeten spullen te pakken. Vervolgens heb je eindelijk na het inchecken je je naast wat mensen, die op matjes op de grond liggen, 2 mensen op een te kleine bank, 1 omgerold op een tuinstoelkussen, een plek gegeven op de hoofdsteun van de bank. Heerlijk. Net iets te hard, te klein, soort van schoon en te dichtbij andere gezichten die je aankijken als ze voorbij lopen naar hun matje. Snap je een beetje? Zie je het voor je? Maar dan..

Het licht was al uit wanneer jij binnenkomt, dus probeer je onhandig heel zachtjes jezelf te prepareren voor de nacht. Met een zaklamp probeer je wat dingen uit je tas te pakken om die ene persoon niet wakker te maken. Als je 5 minuten laten ligt stromen er om de buurt vanaf 23.00 mensen binnen. De een moet zijn pyjama nog vinden in zijn tas met 1836493 ritsen, de ander wil toch nog even douchen en de anderen proberen dronken te fluisteren. Het licht gaat 4x aan en toch weer uit, tassen worden 16 km door de kamer verschoven, opengeritst, dichtgeritst en opgeborgen in te kleine kluisjes waar ze moeten worden ingepropt en met slotjes worden dichtgedaan. Mensen weten niet hoe het is om zachtjes iets te pakken en juist doordat ze het proberen flikkeren er dingen uit bed, mobieltjes vliegen door de kamer, stappen ze op halflege flesjes water en zo on.. Na 7x een zaklamp midden in je porem te hebben gekregen, lijkt de avond te gaan beginnen.

Vanaf 1.30 ligt bijna iedereen en dan moet je toch plassen om 02.00. Dus probeer je zonder je onderbuurman wakker te schudden, van je te kleine trappetje te springen. Je breekt al half je enkel om vervolgens nog een x je enkel te breken terwijl je de weg naar de wc zoekt en over verschillende slippers, tassen, shampoos en lege platic water flessen struikelt. Eenmaal bij de wc in je kamer aangekomen te zijn, schaam je je diep wanneer je het idee heb dat jouw iets te harde scheet iedereen heeft wakker gemaakt. Toch zoek je je weg weer terug naar je bed, waarbij je perongeluk op een lichaamsdeel van je onderbuurman staat omdat hij te dicht bij het trappetje lag. Oeps sorry!

Dan wordt je om 03.00 wakker van een koppeltje dat giechelend je kamer binnenkomt en waarbij na 10 minuten een ander zachtjes probeert te vragen of ze een eigen douche hokje buiten samen niet fijner vinden, waar niemand hun hoort en niemand hun stoort. Wanneer ze giechelend weggaan, krijgen ze nog een “have fun” toegeroepen.

Vervolgens begint er om 3.30 een soort van orkest van snurkende mensen synchroon om de beurt te stikken in hun eigen adem. Je gratis oordoppen van de receptie die moesten helpen tegen de muziek van de te harde bar aan je voeteneind, helpen ook niet tegen het gesnurkt en geïrriteerd doe je je spotify aan. Om 06.00 beginnen 3 Spaanse mensen hun hele hebben en houden in te pakken en “zachtjes” te praten. Om 07.00 begint het gratis ontbijt met snoop dogg muziek aan je voeteneind weer en is opeens iedereen druk aan het opstaan om het gratis ontbijt nog te halen.. Wanneer jij denkt de laatste te zijn, kleed je je snel om, hup shirt uit, bh aan om je vervolgens om te draaien en een mannelijk 19 jarig gezicht met open mond te zien staren.. Oeps je was niet alleen. De kamer meurt naar zwetende, hard ademende dronken mensen dus je bent blij dat je naar de frisse lucht mag.

Helemaal uitgeput zit je aan je ontbijt en dan begin je aan je hike van 6uur om vervolgens deze nachtelijke rituelen weer te vervolgen. Echt wel een leuke ervaring slapen in een hostel.. Je ontmoet zoveel mensen echt een experience enzo.

  • 23 Maart 2019 - 16:04

    Myrnaakt:

    We kunnen hier ook slaappartijtjes doen met veel mensen in een kleine ruimte, je mag dan op je slippers douchen en gore gele oordopjes in! Dan hoef je er niet zo vaak voor weg te gaa.

  • 23 Maart 2019 - 16:23

    Lois:

    Hahahah

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Peru, Lima

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

23 Maart 2019

Het leven in een dorm

28 Mei 2017

Heel veel rijst

31 Januari 2017

Waar is die Lisa toch mee bezig???

16 December 2016

NIEUW ZEELAND

16 December 2016

NIEUW ZEELAND
Lisa

Actief sinds 07 Jan. 2014
Verslag gelezen: 1548
Totaal aantal bezoekers 17733

Voorgaande reizen:

07 Januari 2014 - 31 December 2014

Mijn eerste reis

Landen bezocht: