Stedentrips, outback, campervan en een takelwagen

Met volle moed komen we aan in Yamba, een klein dorpje met maar 1 hostel! We komen maar voor 1 ding: de secret tour van Shane, jahoor is die knakker er precies deze 2 dagen niet... Nouja dan maar zuipen, ownee alle barretjes waren welgeteld om 21.00 al dicht!! Laatste optie: filmavond!!! Soms vergeet je dat je lichaam best een nachtje rust nodig heeft! Dat chronische slaapgebrek blijf je maar meetillen in je backpack, zwaar leven! Dan met de nachtbus richting Sydney, ook goed voor je chronische slaapgebrek, not. Eerlijk is eerlijk, dat Operahouse is niet heel speciaal. Halloween daarintegen is veel interessanter!! Daarnaast zijn we, geen idee hoe we het nu weer geflikt hebben, VIP binnen gekomen op een duur feest! En wie draait daar: de enige echte Menno De Jong!! Klinkt best Nederlands niet! Aangezien Melbourne fucking super koud was!! 15 graden!! Snel richting de outback! Ik bedoel na Halloween in Sydney, de toerist uithangen in Brisbane, gratis vette feesten, teveel beerpong (als je wint moet je blijven staan) en temperaturen van onder de 20 graden in Melbourne, zijn we klaar voor 3000 km rijden, roofvogels van 2,5m, veel dode Kangaroos langs de weg, heel veel dode grond en slapen in een swag, een soort harde slaapzak tegen de beesten. Om 06.00 's ochtends stonden we paraat om op gehaald te worden, niet wetende dat dat voor onze tourguide al uitslapen was. De komende dagen gaat onze wekker om 04.00, genieten dus!

"Welkom in Kazistan, het land waar iedereen ergens anders vandaan komt, maar waar alleen Engels wordt gesproken", zo begon onze tourguide. Na de eerste dag dacht iedereen dat Jet een vet bekende vlogger was, door een grapje van mij, oeps. Dat zorgde ervoor dat iedereen onze vlogs wilde crashen. Er werden hele interviews gehouden over hoe ze zo bekend was geworden en waarover ze precies vlogde. Onze eerste volgers zijn in ieder geval een feit! Met 5 dutchies hebben we onszelf een beetje over de grens van Kazistan laten duwen, maar wat wil je met zo een groep! Het begon al elke ochtend, waarbij de helft de wekker 03.45 zetten ipv 04.00, ben je gek ofzo! Zij lagen er dan ook wel 21.00 in, zonder alcohol. Die saaie ANWB-types (alleen vrouwen, een homo-stel, een jongen die vet onder de plak zat en een fossiel) zaten al zo snel aan het ontbijt... Wanneer wij gingen ontbijten stonden er geen stoelen meer, moesten we rennen om de pot pindakaas terug te krijgen, moesten we ons broodje smeren met onze vingers omdat de messen al opgeborgen waren en onze veel te hete koffie moesten we naar binnen atten. Zaten we dan om 04.30 in de bus met een zere maag van het schrokken en met al de nodige stress, van het haasten. Het moedertje van de bus (vriendin van de jongen onder de plak) zat in de avond al tomaten te snijden terwijl wij nog uit de bus moesten stappen en als de tourguide vroeg om een mes renden 5 mensen met het mes naar hem toe. Vol verbazing stonden wij daar als niksnutten anderen belachelijk te maken. Toen het moedertje om 21.00 al een plek in de bus ging claimen, brak onze klomp en onze innerlijke tulp van binnen. Terwijl wij steeds harder gingen zingen in de bus, altijd als laatste in de bus zaten, we Denise haar verjaardag vierden (ze was niet jarig), andere onze grappen niet waardeerde (ze waren sowieso wel grappig) probeerde we ons weer over de grens van Kazistan te krijgen. Toen we op een avond wilden gaan slapen en het rondje met swags rondom het kampvuur gesloten was voor ons, zijn we over iedereen heen in het midden in the circle of trust gaan liggen. Daarna hebben we besloten een nieuwe busindeling te maken. Kniffel kniffel, je had die gezichten moeten zien in de ochtend hahaha. Hierbij was de grens van Kazistan weer geopend!! Met het moedertje op de achterste kutste stoel verwijderd van haar vriend, zaten wij is een keer ruim en voorin! Met een doei als afscheid, wisten we genoeg, die zien we nooit meer terug! Mede dankzij onze groep, maar ook vanwege de geweldige Uluru, Kata Tjuta, Kings Canyon en Cooper Pedy was de outback onvergetelijk!

Van het ene avontuur naar het andere avontuur zijn we opweg om onze spaceship campervan op te halen om The Great Ocean Road te rijden! Slapen in de auto, dat kan niks anders betekenen dan: camperen!! En Lisa en camperen is nog geen goede combi. Je kan het mij dan ook niet kwalijk nemen dat ik niet goed voorbereid was... Jet daarintegen wel!! Aangekomen op onze gratis camping kwamen we er al gauw achter dat camperen zonder aansteker, zeep, toiletpapier en warme kleding niet helemaal chill is. Je had ons moeten zien liggen (het is gevlogd) helemaal blij, in the middle of nowhere, maar om 21.00 al in bed omdat het veel te koud was en dus maar gaan slapen met een lange broek en 5 lagen bovenkleding aan! Leuke ervaring

Met onze kaart lieten we geen look-out point, waterval of mooi plekje voorbij schieten. De volgende dag waren we echter iets te laat bij de volgende camping.. Het werd al donker en toen we bijna een kangaroo hadden aangereden die vrolijk voorbij huppelde, werden we toch best bang. Het was op een pikke donker stukje en er was niemand!!!! Met alle ramen en deuren op slot, zijn we nog snel voor de auto gaan plassen, want het toiletblok was toch echt te ver weg! Broerlief een sms gestuurd waar we waren voor het geval dat. Toen we wakker werden, bleek het een vet mooie plek te zijn, totaal niet eng en best in de bewoonde wereld. Ook een leuke ervaring, laten we maar zeggen.

Van de ene ervaring naar de andere. In de middel of nowhere pech met je spaceship. En wat voor pech.. Dat ding dat de wielen aandrijft, lag op de grond... We konden zegmaar niet echt meer verder.. Om het verhaal kort en krachtig te houden zijn we met een takelwagen opgepikt en met onze spaceship richting Colac gebracht. Omdat onze autocompany niet echt meewerkte, zijn we thuis bij de eigenaren van de takelwagen beland. Zo werden de dutchies door de zoons en wat aanhang meegenomen voor een kroegentocht (2pubs). Met 11 bier, 2 wodka-redbull en heeeel veel shotjes waar ik nog nooit van had gehoord is het een wonder dat we er nog zijn, met paspoort en al!! Zelfs toen we in de 2e bar met ons internationale rijbewijs geweigerd waren, zijn we nog terug gegaan voor ons paspoort. Ik bedoel zo een party wil je niet missen. De volgend ochtend toch weer verder met onze nieuwe spaceship! Dat wordt weer yoga'en om onze zere ruggetjes elke ochtend op te rekken, na zo een nacht slapen in de bus. En hup dan weer opzoek naar een camping om stiekem gratis te gaan douchen want ja die zit er natuurlijk niet in!

Je kan wel zeggen dat er veel is gebeurd!