Het leven is zo leuk, vooral na een bungeejump

Lig je dan, als een toch lichtelijk verwend meisje in een hostel midden in de middle of nowhere. Hostels ben ik nu wel gewend, maar dit spande weer even de kroon. Het was namelijk zo erg in de middle of nowhere dat de supermarkt te ver weg was, de bavianen overal rondlopen, de meest rare en vooral grote insecten voor je voorbij kropen en de wifi niet werkte als het regende (wat het altijd deed). Niet alleen ik voelde me lichtelijk bedreigt door de aantrekkingskracht van insecten en beesten in ons hostel, ook mijn roomie die voor het slapen gaan toch nog even het bed wilde checken op schorpioenen, heeft zich toch wel is chiller gevoeld, schat ik zo. Die enorme spin aan de muur hebben we maar gelaten voor wat het was. Hopen dat ie morgen niet stiekem van plekje is verschoven en wilde meeliften naar onze nieuwe bestemming…. Gelukkig was het hostel zo hippie-achtig als het maar kon. Alles wat je je daarbij kan bedenken, moet je je ook voorstellen…. Dat maakte het dan wel weer uitermate relaxt en chilll…… Met een eigen waterval in de achtertuin, een geweldige kajak route door de bergen, hebben we ons weer vermaakt.

Iets minder chill waren de gedachten voordat ik van de hoogste brug ter wereld sprong. Heel stoer gelul in de auto, ‘’komt wel goed dat bruggetje’’, tot we er opeens opreden… Gelukkig was er mooi viewpoint aangelegd om de gillende mensen te zien springen, veel moed gaf dat nog niet echt, eerst even een schotje vodka dan maar! Toen de wat extreme bedragen voor alles wat je je kon verzinnen betaald waren en het bord: non refundable duidelijk werd gemaakt, moesten we wel. Nog een mooi Green Mile pad erna toe en we kwamen aan op de brug. De boxen gingen aan en er werd geprobeerd ons lichtelijk op te focken.. Oke Lisa you are first… Nee dat was niet de afspraak…. HELP!! Oke alles om, alles vast, sta je klaar? Ik dacht dat ik heel stoer was, maar op het filmpje leek toch enige angst in mijn ogen… Het gevoel is onbeschrijfbaar.. Een soort van –ik ga dood- omg toch niet- wouw chill- omg ik wil nog een keer- gevoel, en dat binnen enkele seconden.. De hoogste bungee (216 meter) van een brug in combinatie met Lisa Cornelissen, wie had dat gedacht…

De Big 4 is gespot!! Leeuwen, buffalo’s, olifanten en zebra’s waren door ons als echte safarigangers gespot. Om 04.00 ging het wekkertje om met zonsopkomst de beesten te begroeten. Wij zaten in een zeer fanatieke jeep bus, gemiddelde leeftijd boven de 60, waar iedereen begon te gillen bij een tor, haas en schildpad.
Erg fascinerend. De Garden Route is afgelegd en het is tijd om nog via Stellenbosch terug te gaan naar Kaapstad, voor de laatste daagjes. Dat was het alweer, wat een avontuur… Mijn app waar ik kan zien hoeveel ik van de wereld heb gezien, is alweer iets mooier geworden, maar is nog steeds wat kaal. What’s next?